عفو و گذشت، اوج بزرگواري ها 

بررسي اهميت، آثار و بركات عفو در زندگي اجتماعي

از جمله اخلاق كريمانه كه شخصيت انساني را به مكارم اخلاقي نزديك مي كند و اوج اخلاقي شخص را به نمايش مي گذارد، عفو و گذشت از گناه، خطا و لغزش هاي ديگري و خودداري از مجازات و تنبيه است. در آيات قرآني اين گونه رفتار از مصاديق احسان دانسته شده و در روايات معتبر از معصومان(ع) اوج مكارم اخلاقي و بزرگواري ها معرفي گرديده است.

نويسنده در اين مطلب كوشيده تا براساس آموزه هاي وحياني اسلام نقش و كاركردهاي عفو و گذشت را در زندگي دنيوي و اخروي بيان كند.

گذشت، از فضايل برتر انسان

انسان موجودي است كه همواره در معرض خطا و اشتباه و حتي گناه است. براساس آموزه هاي قرآني جز كساني كه خداوند ايشان را خالص گردانيده و در مقام عصمت از گناه و هرگونه رجس و پليدي هستند (يوسف، آيه ۲۴؛ حجر، آيه ۴۰؛ صافات، آيات ۴۰، ۷۴، ۱۲۸، ۱۶۰ و ۱۶۹؛ ص، آيه ۸۳) از جمله پيامبران و اهل بيت عصمت و طهارت (احزاب، آيه ۳۳) همه در معرض خطا و گناه هستند و ابليس ظن و گمان خويش را درباره گمراهي اكثريت، راست گردانيده است (نساء، آيه ۱۱۹)؛ چرا كه انسان داراي اراده و اختيار و حق انتخاب ميان دو راه است (بلد، آيه ۱۰) كه بر اساس گرايش نفس به سوي تقوا يا فجور (شمس، آيات ۷ تا ۱۰) مشخص مي شود.